Nitong mga nakaraang araw, madalas kong ireklamo kung gaano kainit. Hindi tulad noon, September pa lang e malamig na ang panahon. Ngayon, kahit sa shower sa umaga, hindi pa rin gaanong kalamigan. Pakiramdam ko, parang napakalayo pa ng Pasko.
Hanggang sa kaninang umaga...
Paggising ko, ramdam ko na agad ang lamig. Mas malamig kaysa sa mga ordinaryong araw. Pagkaligo ko, mas malamig. Pagdating ko naman ng school, malamig pa rin. Kahit mag-tanghali na, hindi kasing-init kaysa nung isang linggo.
Naisip ko, magpapasko na nga.
---
Kaasar, babagsak ata (pero sure bagsak ta talaga e) ako sa quiz sa Commat3 (java programming) class ko kanina. Tama halos lahat ng ginawa ko, pwera lang sa isang bagay: ayaw mag-execute. :\ Kaya malamang, hindi ko alam yung kinalabasan ng output.
Mali ang declaration ko ng array. Tiningnan ko sa bahay, tinama yung declaration, at ayun... Automatic bagsak :
Sa Linealg (Linear Algebra) naman, kakaiba pero kakalungkot din. Kakaiba, dahil nagkalat ako sa exam na iyon, pero swak 60%. Akala ko nga bagsak e heh. Kakalungkot nga lang, kasi yun nga, nagkalat ako nung exam (kahit nag-aral naman ako nun) at sumabay pa siya sa inis ko sa Commat exam ko :
---
Oo nga pala, yung inis na naramdaman ko sa mga quiz ko? Wala yan sa nakita ko kaninang umaga.
Habang nag-iinternet at nagbo-bloghopping, nakita ko sa isang blog ng kakilala ko...
...
Napaisip na naman ako...
Siguro nga dapat ko na talagang tigilan ang umasa.
---
Simula noong Martes, lagi kong naiisip ang mga katagang "big day".
"Big day"...
Nabanggit yan ni Ms. Soriano (adviser namin nung 4th year high school) sa isa sa kaniyang sinend na e-mail sa YahooGroups namin.
Hanggang ngayon binabagabag pa rin ako kung ano ang ibi nyang sabihin doon. Ang naiisip ko, isang reunion ng class namin. Kung ako ang papipiliin, sana ganun nga.
Ah basta, aabangan ko na lang. Kng sakaling matuloy nga yung hula ko, sana naman ay wag tumama ang araw na iyon sa aking finals week. Heh.
Hanggang sa kaninang umaga...
Paggising ko, ramdam ko na agad ang lamig. Mas malamig kaysa sa mga ordinaryong araw. Pagkaligo ko, mas malamig. Pagdating ko naman ng school, malamig pa rin. Kahit mag-tanghali na, hindi kasing-init kaysa nung isang linggo.
Naisip ko, magpapasko na nga.
---
Kaasar, babagsak ata (pero sure bagsak ta talaga e) ako sa quiz sa Commat3 (java programming) class ko kanina. Tama halos lahat ng ginawa ko, pwera lang sa isang bagay: ayaw mag-execute. :\ Kaya malamang, hindi ko alam yung kinalabasan ng output.
Mali ang declaration ko ng array. Tiningnan ko sa bahay, tinama yung declaration, at ayun... Automatic bagsak :
Sa Linealg (Linear Algebra) naman, kakaiba pero kakalungkot din. Kakaiba, dahil nagkalat ako sa exam na iyon, pero swak 60%. Akala ko nga bagsak e heh. Kakalungkot nga lang, kasi yun nga, nagkalat ako nung exam (kahit nag-aral naman ako nun) at sumabay pa siya sa inis ko sa Commat exam ko :
---
Oo nga pala, yung inis na naramdaman ko sa mga quiz ko? Wala yan sa nakita ko kaninang umaga.
Habang nag-iinternet at nagbo-bloghopping, nakita ko sa isang blog ng kakilala ko...
...
Napaisip na naman ako...
Siguro nga dapat ko na talagang tigilan ang umasa.
---
Simula noong Martes, lagi kong naiisip ang mga katagang "big day".
"Big day"...
Nabanggit yan ni Ms. Soriano (adviser namin nung 4th year high school) sa isa sa kaniyang sinend na e-mail sa YahooGroups namin.
Hanggang ngayon binabagabag pa rin ako kung ano ang ibi nyang sabihin doon. Ang naiisip ko, isang reunion ng class namin. Kung ako ang papipiliin, sana ganun nga.
Ah basta, aabangan ko na lang. Kng sakaling matuloy nga yung hula ko, sana naman ay wag tumama ang araw na iyon sa aking finals week. Heh.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home